فراسوی جامعه انضباطی: تأملی نو بر تکنولوژی

حمیدرضا نمازی با بیان اینکه امروز از بحث تکنولوژی  از تکنولوژی های بسیار کوچک شروع می  شوند؛ این در حالی است که به اندازه تعداد انگشتان دست کتاب در خصوص تکنولوژی روانشناختی وجود ندارد، گفت: ما دو انقلاب صنعتی داریم که در انقلاب اول مردم را به کار سنگین و کار سخت می‌کشاندند؛ به طوریکه گاهی انسان بیش از ۱۶ ساعت کار می کرد و پس از آن کم کم به تکنولوژی می رسیم. در واقع برخی از کسانی که در تاریخ فلسفه علم کار کردند، معتقد هستند فلسفه علم ابتدا با رویکردهای خوشبینانه شروع شد بعد از آن با رویکردهای انتقادی مواجه شد، یعنی ابتدا گفتیم علم ما را سعادتمند می کند. اگر چه فلسفه علم از اول با بدبینی و با خورده گیری و به رخ کشیدن عوارض آن شروع شد  و امروزه با خوشبینی نسبت به آن نگاه می کنند.

استاد اخلاق پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران تصریح کرد: چول هان فیلسوف آلمانی و کره ای است. اصطلاحی به اسم روان سیاست مطرح می کند می گوید این اتفاقات مثل هوش مصنوعی، شبکه های اجتماعی و سایر ابزارها به سیستم روانی ما راه پیدا می کنند؛ در واقع در گذشته تعداد محدودی ما را کنترل می کردند؛ اما در این شرایط تعداد زیادی، افراد محدودی را کنترل می کنند. به این معنا که امروز برعکس قدیم که با نگاهی از بالا به پایین همه چیز را کنترل می کرد، افراد خودشان را کنترل  و شلاق می زنند.

رییس  موزه تاریخ علوم پزشکی ایران خاطرنشان کرد: ما امروز با سوژه دستاورد ساز که افراد دنبال پیشرفت خودشان هستند و در حال تلاش پیشرفت هستند و احساس عقب افتادگی جدید دارند، مدام این استرس را دارند که جا نمانند، مواجه هستیم.

نمازی یادآور شد: فیلسوف دیگری در خصوص علت افسردگی امروز می گوید  افسردگی امروز به این دلیل است که تکنولوژی ها مدام افراد را تشویق می کنند خودتان باید پیشرفت کنید تا به آنچه می خواهید برسید. در واقع افراد به واسطه تکنولوژی با حجم زیادی از افراد رقابت می کنند که همدیگر را نمی شناسند و با مفهوم نوپدید اضطراب آن لاین مواجه می کند.

وی خاطرنشان کرد: در گذشته کنترل هایی که وجود داشت که این کنترل ها بخشی از اضطراب های درونی را از بین می برد؛ اما چول هان می گوید در این جامعه فرسوده افراد ملال عمیقی دارند؛ در حالی که در گذشته با ملال سطحی مواجه بودند که این ملال با انجام کارهای روزمره از بین می رفت. اما ملال عمیق یک نوع پرسه زنی است که بنیامین فیلسوف به آن اشاره می کند و می گوید چیزی که شما را نجات می دهد رفتن به سمت جهان جدید است.