نمی توان نقش هایدگر را به عنوان یکی از فیلسوفان معاصر که تکنولوژی را به موضوع تأمل فلسفی بدل کرد نادیده انگاشت، اما به نظر میرسد هایدگر از پیروانی آسیب دیده که خود را غرق در زبان او کردند و ادای روش فلسفی او را درآوردند و آثاری تولید کردند که
عمیق به نظر می رسند اما در بهترین حالت فقط هایدگری ولی بدون محتوایی درخورند و دیدگاه های او را بی اعتبار می کنند. هایدگر تنها فیلسوفی نیست که شاگردانی گرد خود جمع کرده است که فقط کلام آن مرد بزگر را مکرر کردند و از رسیدن به افکارش بازماندند. این سنتی است که تا یونان باستان برایش نمونه وجود دارد. اینچه در اینجا بنا داریم برجسته کنیم این است که هر آنچه فلسفه به نظر میرسد تفکر فلسفی جدی نیست.
باید برای تامل در نسبت تکنولوژی و هایدگر و بازخوانی آراء او شاگردان و چاپلوسان را کنار بگذاریم، از این رو ضروری است که اگر نگاهمان به فلسفه به منزلۀ یک گفتگو ست دوباره با هایدگر وارد گفتگو شویم و دریابیم چه میتواند برای فهم ما از تکنولوژی در این عصر جدید عرضه کند.
به نقل از در باب تکنولوژی، مبانی فلسفۀ تکنولوژی نویسنده جوزف پیت مترجم مصطفی تقوی