پزشکی یکی از شریف­ ترین حرفه ها

پزشکی برای همه آحاد جامعه مهم است چون مرتبط با سلامت همه ماست. ما همگی دغدغه سالم بودن داریم.

بنابراین فلسفه پزشکی صرفاً فلسفه پزشکان نیست. دغدغه فلسفه پزشکی ارتقا کیفیت مراقبت بیمار است.

یعنی این­که ما بهتر بتوانیم خدمات ارائه بکنیم و البته آن کادر پزشکی هم از ارائه خدمات خرسند و راضی باشند و احساس کنند کار مهمی دارند می­کنند. گادامر کتابی به اسم از «رازوارگی سلامت» دارد که به فارسی ترجمه شده است و سیزده سخنرانی در مورد حوزه­های مختلف سلامت، روان­پزشکی و .. است. در ابتدای کتاب آمده «مراقبت از سلامت، یک وظیفه انسانی برای همه ماست». ما فقط بخشی از آن را در یک ملاقات به پزشک تفویض می­کنیم و سپس باز پس می‌گیریم. این­که ما می­بینیم خیلی وقت‌ها اوضاع به­سامان نیست، صرفاً متوجه نهاد پزشکی نیست. الآن جامعه ما به دنبال راه­حل­های خیلی سریع و بی‌دردسر است. یعنی می­خواهید وزنتان کاهش پیدا کند، خوب می‌گویند بیا یک قرص بخور وزنت کم می‌شود. می­خواهی وزنت زیاد شود هم همین­طور؛ خوب چرا؟ میتوان با ورزش و تغییر رژیم این کارها را انجام داد اما مشکل این است که این راه‌ها سخت و زمان‌بر است. پس این چیزی که می­بینید رخ می‌دهد مثل طبی­سازی (medicalization)، یعنی این­که همه مسائل را ما از طریق پزشکی حل کنیم. این فقط تمنای پزشکان نیست. خیلی وقت‌ها مردم این را می­خواهند که این مشکل من این­گونه حل می‌شود و مسئولیت از گردنمان برداشته می‌شود. دقت کنیم! راجع به خود این قضیه طبی­سازی و زیست­ سیاست و این‌ها می‌شود چندین ساعت صحبت کرد و این تعامل حوزه سیاست با حوزه سلامت خیلی مهم است و هر روز ابعاد جدیدتری پیدا می­کند. مثلا این اپلیکیشن­های ساعت  هوشمند که فهم ما را از همه چیز از فضا گرفته تا از راه رفتن عوض می­کند و ضربان قلب، تعداد  تنفس  میزان اکسیژن خون و… را نشان می­دهد. اینها به چه درد من می‌خورد؟ رئیس انجمن متخصصین پوست در یک مصاحبه­ای می‌گفت تعداد متخصصان پوستی که به درمان بیماری‌های پوستی اشتغال دارند به طرز نگران‌کننده‌ای کاهش یافته و اقبال به عمل­های زیبایی فزونی یافته است. این موضوع باید در پروژه علوم انسانی سلامت ایرانی مد نظر قرار گیرد.

باید پذیرفت پزشکی یکی از شریف­ ترین حرفه هاست.

در دوران کرونا به چشم این موضوع را دیدیم. پزشکی ما در جهان هم جایگاه خوبی دارد و پزشکان ایرانی پزشکان کاربلد و متعهدی هستند. با این‌همه مضیقه و ناسپاسی بازهم پزشکان و سایر مراقبان مسئولانه سلامت به کار مشغول‌اند. فلسفۀ پزشکی و علوم‌انسانی سلامت باید در کار حراست و مراقبت از نهاد پزشکی در ایران باشد در عین اینکه با نقدهای درست و دقیق مسیر آن را اصلاح کند و بهبود بخشد.

منبع: مصاحبه با فرهیخنگان