معرفی مورخان پزشکی: هنری ارنست سیگریست
واحد پژوهش حلقه فلسفه پزشکی
هنری ارنست سیگریست (Henry Ernest Sigerist)مورخ پزشکی و نظریهپرداز برجسته در زمینه تاریخ پزشکی بود. او در ۷ آوریل ۱۸۹۱ در پاریس به دنیا آمد و در ۱۷ مارس ۱۹۵۷ در بالتیمور، ایالاتمتحده آمریکا درگذشت. سیگریست یکی از مهمترین و تأثیرگذارترین تاریخنگاران پزشکی در قرن بیستم به شمار میآید.
پس از فارغالتحصیلی با مدرک دکترای پزشکی (M.D.) از دانشگاه زوریخ در سال ۱۹۱۷، سیگریست خود را وقف پژوهش در تاریخ پزشکی کرد. از سال ۱۹۳۲ تا ۱۹۴۷، مدیر مؤسسه تاریخ پزشکی در دانشگاه جانز هاپکینز بود. او بهعنوان یکی از سخنگویان اصلی بیمه درمانی اجباری شناخته شد. در سال ۱۹۴۵ به عضویت جامعه فلسفی آمریکا (American Philosophical Society) و در سال ۱۹۵۱ به عضویت آکادمی هنر و علوم آمریکا (American Academy of Arts and Sciences) درآمد. سیگریست به دلیل دیدگاههای متفاوتش درباره پزشکی اجتماعی، انجمن پزشکی آمریکا (AMA) را مورد انتقاد قرار داد.
او تأثیر قابلتوجهی در پیدایش نظام سلامت اجتماعی در کانادا داشت و در دهههای ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰، چهار بار به دعوت گروههای پزشکی مختلف به این کشور سفر کرد تا درباره این موضوع سخنرانی کند. تحت تأثیر او، در استان ساسکاچوان کانادا، دولت محلی برای بازنشستگان، افراد کمدرآمد و بیماران سرطانی مراقبتهای پزشکی و بیمارستانی رایگان برقرار کرد. این سیاست پس از آن اجرایی شد که در سال ۱۹۴۴، تامی داگلاس، نخستوزیر این استان از حزب فدراسیون همبستگی تعاونی (CCF)، سیگریست را برای تهیه یک گزارش استخدام کرد. این برنامه، پایهگذار نظام سلامت دولتی سراسری در کانادا شد. سیگریست در ۳۰ ژانویه ۱۹۳۹ روی جلد مجله تایم (Time) قرار گرفت.
وی سلامت را مسئلهای اجتماعی میدانست و از پزشکی اجتماعی دفاع میکرد.
مطالب مرتبط
او تحت تأثیر نظام سلامت اتحاد شوروی قرار داشت و کتاب وی
: History of Medicine، Socialized Medicine in the Soviet Union، Civilization and Disease
در همین راستاست. این کتاب گزارشی تحلیلی از سیستم سلامت اتحاد جماهیر شوروی در دهه سی است.
در کتاب تمدن و بیماری (Civilization and Disease) تأثیر تمدن، ساختارهای اجتماعی، شرایط زندگی و اقتصاد بر وضعیت سلامت سخن میگوید.
سیگریست در این کتاب نشان میدهد که سلامت و بیماری، پدیدههایی صرفاً زیستی یا فردی نیستند؛ بلکه عمیقاً تحت تأثیر شرایط اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی قرار دارند. او در این کتاب نتیجه میگیرد «سلامت یک حق عمومی است؛ حکومت باید در آن مداخله کند.» او مدافع پزشکی اجتماعی است و بر این باور است که پزشک عامل تغییر اجتماعی است، نه صرفاً یک درمانگر. در اثر ناتمام خود درباره تاریخ پزشکی از باستان تا قرن بیستم جمله بسیار درخشانی دارد:
پزشکی یک علم اجتماعی است و سیاست چیزی نیست بهجز پزشکی در مقیاسی بزرگتر.

در کتاب تمدن و بیماری (Civilization and Disease) تأثیر تمدن، ساختارهای اجتماعی، شرایط زندگی و اقتصاد بر وضعیت سلامت سخن میگوید.